"Οφις και Κρίνο" (Αποσπάσματα Β΄)

"...Εμάδησα τα κρίνα και ζήτησα τα χείλη της. Θέλω την κοινωνία του κορμιού σου απόψε. Το άδυτο και άγιο βήμα της σάρκας σου ποθώ. Λειτουργός του αληθινού Θεού θα προσφέρω θυσία απόψε και θα 'ναι ναός το σώμα σου και ύμνοι τα παραληρήματα μας κι έκσταση θρησκευτική και υπερκόσμια η κομάρα μετά την ηδονή μας. Θα μεταλάβω όλων σου των κινημάτων και όλων των μυστηρίων του κορμιού σου. Και όταν εξαντλημένη γύρεις μές στα λευκά σεντόνια και αποκάμουνε τα μπράτσα σου να σφίγγουν θαλθώ να γονατίσω μπροστά σου, ώ αγία τράπεζα της ηδονής - και θα σμίξω τα χέρια μου και θα προσευχηθώ.
Και θ' ανοίξω έπειτα τα μάτια σου και θα διαβάσω μέσα εκει στα γαλανά των βάθη το μυστήριο που μου κρύβεις..."