"Όφις και Κρίνο" (Αποσπάσματα Γ')

Γιατί νάμαστεν αιώνιοι;
Γιατί τόσον εγωισταί;
Σαν μερικά έντομα γεννηθήκαμε για να φιλήσουμε και να πεθάνουμε...
Η σκόνη μας σκορπισμένη χάμου θα θρέψει και θα γενεί στοιχείο του δένδρου και του βράχου και του πουλιού που τραγουδεί και του ρυακιού που κλαίει...
Η σκέψη μας απαράλλαχτα θα γίνει στοιχειό της σκέψης των άλλων γενεών.
Και θα περάσουν αιώνες αμέτρητοι...