"... Μη με κρατείς δεμένο.
Το αίνιγμα δεν είναι στις Λαγόνες Σου κρυμμένο, μηδέ στα μεγάλα Σου μάτια.
Και τα χέρια σου είναι μικρά κι αδύνατα και δεν αγκαλιάζουν όλη μου την ψυχή.
Πάνω απ' τ' 'αστρα ένας μαγνήτης στέκεται και με σέρνει.
Και το κορμί μου όλο φρίσσει μαγνητισμένο από τη Μεγάλη Νοσταλγία και τον Μεγάλο Πόθο.
Κάποιος απ' τ' άστρα με σέρνει.
Μη με κρατείς δεμένο.
Πάνω από την αγάπη κι από τη χαρά της ζωής είνε εκείνο που ζητώ..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου